منظور از استفاده‌ی نوک‌انگشتی، چنگالی و کف‌دستی از موس معمولی یا گیمینگ، نوع قرار گرفتن دست و انگشتان روی بدنه و دکمه‌های آن است.

در ادامه به بررسی بیشتر روش‌های گرفتن موس می‌پردازیم.

تماس 7 نقطه‌ای یا حالت پالم

در حالت Palm یا کف‌دستی که بیشتر با موس‌های بزرگ تناسب دارد، تمام کف دست روی سطح موس می‌نشیند. به این حالت تماس 7 نقطه‌ای هم گفته می‌شود و موس‌هایی با ارگونومی خوب برای این نوع استفاده عالی هستند چرا که باید شکل موس مطابق با انحنای دست و انگشتان باشد.

تحرک موس در این حالت بسیار خوب است و برای انجام حرکات سریع، ایده‌آل است. در واقع به جای حرکت انگشتان برای تکان دادن موس، بازوی کاربر موس را حرکت می‌دهد که طبعاً دقت پایین و تحرک بالاتری دارد.

حالت Claw یا چنگالی

حالت چنگالی که بیشتر با موس‌های کوچک متناسب است، حالتی است که انگشتان مثل چنگال خم می‌شوند و روی دکمه‌ها قرار می‌گیرند. اما موس‌های گیمینگ حرفه‌ای و بزرگ را هم می‌توان به صورت چنگالی استفاده کرد. موس‌های گیمینگ بزرگ که ارتفاع نسبتاً زیادی دارند برای این نوع استفاده بهینه‌تر هستند.

در حالت چنگالی یا تماس 6 نقطه‌ی، دقت حرکات موس بسیار بالاست و لذا بازی‌خورها و مخصوصاً گیمرهایی که به بازی‌های شوتر اول شخص علاقه دارند، در هنگام هدف‌گیری و حرکات دقیق و البته کند از این حالت استفاده می‌کنند. برای تحرک زیاد نمی‌توان از حالت چنگالی استفاده کرد و دو حالت دیگر مطلوب است.

حالت نوک‌انگشتی یا تماس

حالت FingerTips یا نوک‌انگشتی حالتی است که کف دست کاملاً روی سطح موس قرار نگرفته و نوک انگشت با دکمه‌های موس تماس پیدا می‌کند. به این حالت تماس 5 نقطه‌ای هم گفته می‌شود. حرکت موس با آزادی بیشتر انگشتان، بهتر از حالت چنگالی است و دقت کمی پایین‌تر است.

لذا حالت نوک‌انگشتی حالت میانه است. نه تحرک بالای حالت کف‌دستی را دارد و نه دقت بالای حالت چنگالی.

با حالت‌های گرفتن موس در کاربردهای مختلف آشنا شوید

نقاط تماس دست با موس

منظور از تماس 5، 6 و 7 نقطه‌ای که در حالت فوق ذکر کردم را در تصویر زیر ببینید؛ حالت پالم یعنی تماس دو نقطه از کف دست و حالت چنگالی یعنی تماس یک نقطه از کف دست. البته منظور از نقطه‌ی تماس، فقط یک نقطه نیست، بلکه بخشی از کف دست را به عنوان یک نقطه در نظر می‌گیریم.

کدام حالت استفاده، صحیح‌تر است؟

حالت صحیح استفاده از موس بسته به نوع کاربرد تعریف می‌شود و به عبارتی حالت صحیحی وجود ندارد. البته برای خسته نشدن مچ و انگشتان دست در بلندمدت بهتر است از حالت پالم استفاده شود ولیکن در این حالت دقت حرکات خوب نیست و همیشه نمی‌توان از این روش استفاده کرد.