گوشی‌های هوشمند در کنار تماس تلفنی و پیامک، قابلیتی مهم‌تری دارند: اینترنت سیم‌کارت یا در واقع وجود مودمی برای اتصال به شبکه‌های مخابراتی و ارتباط با دنیای وسیع اینترنت. در ادامه به مقایسه‌ی اینترنت نسل چهارم و نسل‌های قبلی و توضیحاتی پیرامون هر یک، می‌پردازیم.
پیش‌تر در دانش‌نامه‌ی اینتوتک به مودم LTE یا مودم 4G پرداختیم و مزیت وجود آن در گوشی‌های جدید، برای کاربران حرفه‌ای کاملاً روشن است. در واقع کاربران حرفه‌ای بیش از آنکه به قابلیت تماس تلفنی و ارسال پیامک وابسته باشند، به اینترنت سیم‌کارت که البته اصطلاح صحیحی نیست، دوربین، حسگرهای خاص و گاهاً جالب مثل GPS و گلوناس، توجه می‌کنند. تولید اصطلاح Smart Phone که به معنی گوشی هوشمند است هم در گروی وجود قابلیت‌های متنوع است و نه قابلیت تماس تلفنی و پیامک.
از ضروریات پیشرفت دنیای اینترنت و وسایل کوچک متصل به شبکه که اصطلاحاً اینترنت اشیاء گفته می‌شود، اینترنتی با سرعت بالا و تأخیر اندک است.
تشخیص شبکه و تخمین سرعت اینترنت در گوشی‌ها و تبلت‌ها
ابتدا به ظواهر امر نگاهی داشته باشیم و ببینیم در نوار وضعیت گوشی‌های اندرویدی و آیفون، ممکن است چه علامت‌هایی برای شبکه‌های مختلف مخابراتی نمایان شود:
همان‌طور که در توضیح تصویر اشاره شده، GPRS با علامت کوتاه G، کندترین شبکه است و اگر به ستون چپ دقت کنید، GPRS اینترنت نسل 2.5 است. EDGE با علامت E انتخاب بعدی گوشی شماست و اگر آنتن و پروتکل ارتباطی آن و همین‌طور مودم گوشی شما از EDGE پشتیبانی کند، این علامت نمایان می‌شود. EDGE اینترنت نسل 2.75 است.
نسل سوم با علامت 3G و نسل 3.5 با علامت H و نسل 3.75 با علامت H+ و در نهایت دو حالت سریع‌تر LTE و LTE-A در نسل 4 و 4پلاس، گزینه‌های بعدی هستند.
برای تماشای ویدیوهای تحت وب، حداقل نیاز شبکه‌ی H است. با 3G می‌توان وب‌گردی کرد اما برای پخش سریع ویدیو، سرعت 3G کافی نیست. H+ پنج حالت مختلف دارد، کندترین حالت 14.4 مگابیت بر ثانیه و سریع‌ترین حالت 168.8 مگابیت بر ثانیه سرعت دارد. به این ترتیب H+ نه برای استریم ویدیوهای معمولی بلکه برای دانلود کردن ویدیوهای رزولوشن بالا (مثل 1080p) نیز سرعت خوبی دارد.
نگاهی کوتاه به سرعت شبکه‌های مختلف (اصطلاحاً اینترنت سیم‌کارت) داشته باشید، دقت کنید که سرعت دانلود و آپلود در دنیای واقعی، کمتر از اعدادی است که در جدول ذکر شده:
وایمکس (WiMAX) گونه‌ی دیگری از اتصال بی‌سیم اینترنتی است که در حال حاضر چندان متداول نشده است. شبکه‌ی LTE و 2G و 3G شبیه هم هستند اما WiMAX بسیار متفاوت است، از طرفی سرعت LTE و توان مصرفی (مصرف باتری) آن بهتر از وایمکس است. بنابراین طبیعی است که وایمکس اکنون کنار گذاشته شود.
برای اتصال به شبکه‌ی سریع، وجود آنتن و مودم 3G و 4G، الزامی است
دقت کنید که نسل سوم و چهارم تفاوت زیادی با نسل 2.5 دارد، این تفاوت بزرگ در آنتن مخابراتی و مودم کاملاً مشهود است. به عنوان مثال اگر گوشی شما مودم 4G نداشته باشد، حتی اگر آنتن 4G در کنار شما باشد هم نمی‌توانید سرعت بیش از 384 کیلوبیت بر ثانیه (معادل 48 کیلوبایت بر ثانیه، حداکثر سرعت در اینترنت 3G) را تجربه کنید. اگر گوشی شما مودم 4G داشته باشد و آنتن مخابراتی از اینترنت نسل 2.5 پشتیبانی کند، سرعت به 114 کیلوبیت بر ثانیه (بر 8 تقسیم کنید، معادل 14 کیلوبایت بر ثانیه) محدود می‌شود.
سرعت هر یک از حالت‌های فوق، ممکن است بسیار متفاوت باشد و در واقع سرعت همیشه در حالت حداکثری نیست. به عنوان مثال حداکثر سرعت H+ حدود 20 مگابایت بر ثانیه! است اما در ایران زمانی که این علامت روی گوشی نقش بسته باشد، سرعت به 1 مگابایت بر ثانیه هم نمی‌رسد. در کشورهای صنعتی حتی 3G هم بسیار سریع است حال آنکه در کشور ما LTE از حداکثر سرعت خود، فاصله‌ی بسیار دارد و بیشتر شبیه 3G و H است! در حقیقت افزایش ترافیک داده در آنتن‌ها، می‌تواند سرعت اینترنت تمام وسایل متصل شده را تحت تأثیر قرار دهد، درست مثل اتصال تعداد زیادی کامپیوتر و لپ‌تاپ به یک مودم معمولی ADSL.
فعالسازی اینترنت سیم‌کارت
برای فعالسازی اینترنت سیم‌کارت بهترین روش مراجعه به وب‌سایت همراه اول و ایرانسل و رایتل است، هر اپراتور تلفن همراه تنظیماتی خاص برای فعالسازی و استفاده از اینترنت سیم‌کارت در نظر گرفته است. با مراجعه به وب‌سایت رسمی همراه اول ، ایرانسل و رایتل با فرآیند فعالسازی و تنظیمات لازم آشنا شوید.
دقت کنید که برای استفاده از اینترنت نسل چهارم، معمولاً سیم‌کارت متفاوتی نیاز است. مورد مهم دیگر این است که هزینه‌ی استفاده از اینترنت با خرید بسته‌های مختلف، کاهش پیدا می‌کند، لذا بهتر است متناسب با ترافیک مصرفی خود، بسته‌های ترافیک، تهیه کنید.
اینتوتک