سیم‌کارت در سایر مینی‌سیم، میکروسیم و نانوسیم در گوشی‌ها و تبلت‌ها به کار رفته است اما اکنون نوبت کلاس ابعادی کوچک‌تری به اسم eSIM است. در ادامه با ای‌سیم و اولین کاربرد آن در دنیای واقعی که به ساعت هوشمند Gear S2 classic 3G سامسونگ مربوط می‌شود، می‌پردازیم.
ابتدا بازگشتی به سال‌های دور داشته باشیم، زمانی که اولین نسل سیم‌کارت‌ها معرفی شدند.
سیم‌کارت چیست؟
SIM مخفف Subscriber Identification Module به معنی ماژول تأیید هویت مشترکین است. منظور از ماژول، تراشه‌ای (IC) است که شماره‌ی بین‌المللی مشترکین تلفن همراه را در خود به صورت امن نگهداری می‌کند. البته سیم‌کارت می‌تواند روی کامپیوتر و تبلت و ساعت هوشمند و ... هم نصب شود و برای کاربری دیتا (تبادل داده با شبکه‌ی عظیم اینترنت) استفاده شود اما در نهایت هر سیم‌کارت، حاوی یک شناسه‌ی کاربری یا در واقع IMSI خواهد بود.
برای آشنایی بیشتر با کاربرد و اهمیت IMSI به مقاله‌ای از سایت سیاره‌ی آی‌تی توجه فرمایید:
تا قبل از سال 1988، سیم‌کارت‌ها با ولتاژ کاری 5 ولت طراحی می‌شدند و امروز سیم‌کارت‌ها با سه ولتاژ 5، 3 و 1.8 ولت سازگار هستند. بنابراین جابجا کردن سیم‌کارت از محصولی به محصولی دیگر، کاملاً ساده شده است. تنها تفاوت در کلاس ابعادی سیم‌کارت است که به آن می‌پردازیم.
انواع اندازه‌های سیم‌کارت، مینی، میکرو، نانو و ...
خوشبختانه عملکرد سیم‌کار به ابعاد آن وابسته نیست! سیم‌کارت پانچ شده در صورتی که به دقت پانچ شده باشد، مثل سیم‌کارت بزرگ‌تر عمل می‌کند. به عنوان مثال می‌توان با برش دادن یا همان پانچ کردن سیم‌کارت مینی، آن را به سیم‌کارت نانوسیم تبدیل کرد و خللی در عملکرد آن ایجاد نمی‌شود. دقت کنید که برش زدن باید با ابزار مخصوص و دقیق انجام شود.
اولین نسل سیم‌کارت‌ها در سال 1991 معرفی شدند و ابعادی در حد کارت‌های بانکی (و مترو و ...) داشت. دومین نسل که به اختصار 2FF گفته می‌شود، همان mini-SIM یا مینی‌سیم است که در سال 1996 پا به عرصه‌ی وجود نهاد. کلاس ابعادی بعدی در سال 2003 معرفی شد و Micro-SIM (میکروسیم) نام دارد. در نهایت در سال 2012 سیم‌کارت‌های نسل چهارم با نام Nano-SIM (یا نانوسیم) در برخی گوشی‌ها به کار رفتند.
در اینتوتک به این کلاس‌های ابعادی، میکرو-سیم و نانو-سیم نمی‌گوییم، واژه‌ی میکروسیم و نانوسیم و نیز ای‌سیم به کار می‌رود.
کلاس ابعادی جدید، eSIM است که باز هم کوچک‌تر شده ولیکن ممکن است ضخامت بیشتری داشته باشد. در جدول زیر نسخه‌های مختلف و ابعاد دقیق ذکر شده است، بررسی کنید:
| مقایسه ابعاد سیم‌کارت‌های نانو، میکرو، مینی و ... | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| سال معرفی | طول | عرض | ضخامت | حجم | |
| اندازه‌ی کامل | 1991 | 85.60 | 53.98 | 0.76 | 3511.72 |
| مینی‌سیم | 1996 | 25.00 | 15.00 | 0.76 | 285.00 |
| میکروسیم | 2003 | 15.00 | 12.00 | 0.76 | 136.80 |
| نانوسیم | 2012 | 12.30 | 8.80 | 0.67 | 72.52 |
| eSIM | 2015 | 6.00 | 5.00 | کمتز از 1 | کمتر از 30 |
با eSIM آشنا شوید
ای‌سیم تراشه‌ای است که مستقیماً روی برد کوچک وسایل همراه و نیز اینترنت اشیاء لحیم می‌شود. در حقیقت eSIM هم عملکرد نسل‌های قبلی را حفظ کرده اما اسلاتی برای آن وجود ندارد بلکه سازنده آن را روی برد مدار چاپی لحیم می‌کند، درست مثل دیگر قطعات SMD (قطعاتی که روی سطح برد لحیم می‌شوند).
اما سوال اساسی، برای تعویض اپراتور و یا تعویض شماره، چه باید کرد؟
ای‌سیم قابل برنامه‌ریزی (پروگرم) کردن است، لذا برای تعویض سیم‌کارت و مهاجرت به یک اپراتور جدید، نیازی به مراجعه‌ی حضوری و دریافت یک سیم‌کارت واقعی نیست. همه‌چیز به صورت نرم‌افزاری انجام می‌شود و حتی می‌توان با یک تماس تلفنی ساده، eSIM را به شماره‌ای دیگر تغییر داد.
در حال حاضر استاندارد eSIM و کاربری آن نهایی نشده است اما GSMA می‌خواهد از ای‌سیم در محصولات ثانوی استفاده کند. به عنوان مثال ساعت هوشمند، دستبندهای ورزشی و تبلت‌ها و دیگر وسایل اینترنت اشیاء که ممکن است در سال‌های آتی در هر خانه‌ای، بسیار متعدد باشند.
ساعت هوشمند Gear S2 classic 3G سامسونگ که قرار است از ماه مارس وارد بازار شوند، اولین ابزار بین‌المللی است که به eSIM تجهیز شده است. قبل از این ساعت کوچک، اپل از Apple SIM در آیپدهای ویژه‌ی بازار ایالات متحده‌ی آمریکا استفاده کرده بود که عملاً پدیده‌ای یکسان است. در حال حاضر اپل و سامسونگ مشغول رایزنی با اپراتورهای مختلف هستند تا هر چه زودتر eSIM به عنوان نسل بعدی سیم‌کارت‌ها، متداول شود.
اینتوتک
پس نسل بعدی رو برد لحیم شده ! این دفعه بریدن مشکل گشا نیست ! فکر نکنم بشه سیم کارت قدیمی به صورت نرم افزار انتقال داد باید قابلیتشو داشته باشه در باره اینترنت اشیاه فکر نکنم کسی بخواد برا هر ابزارش یک خط بگیره و کلی پول خط (اینترنت بده )اینترنت اشیاه ایمنیش کمه به جای اینکه به اینترنت وصل بشه دیوایس باید با شبکه خانگی یا نوعی بلوتوس وای فای دیوایسها رو متصل کرد
البته نظر دادن برای اینترنت اشیا یکمی زوده ولی خب شرکت های بزرگی سرمایه گذاری های زیادی تو اینترنت اشیا کردن به خاطر همین من خیلی کنجکاوم ببینیم در آخر چی میشه
به نظر من مشکلات امنیتی باید حل بشه و چاره‌ای نیست. در مورد تعدد مسأله‌ای نیست، به هر حال یکی از اهداف مهم تو استانداردسازی 5G همین موضوعه که هزاران وسیله با سرعت کم و در عین حال تأخیر کم به شبکه وصل هستن. مشکل توان مصرفی هم مثل امنیت مجبوره که حل بشه!